Xente con vida

Non está demostrado que a froita estea relacionada directamente coa perda de graxa.

Se incorporamos a froita no menú diario e con ela substituímos outros alimentos máis caloríficos (barriñas enerxéticas a media mañá, por exemplo) ou reducimos o tamaño das porcións que consumimos (a fibra da froita ten poder saciante), conseguiremos reducir o número de calorías e, polo tanto, manter un peso saudable.

Por outra parte, o contido en auga depende do tipo de froita e do seu estado de maduración, pero non está relacionado cun efecto diurético no noso organismo.

A achega calórica dos alimentos é a mesma, con independencia da hora na que os tomemos.

A idea principal do uso da froita para o control do peso vén dada polo seu alto contido en auga e fibra. As froitas axudan a controlar o que comemos se as tomamos, por exemplo, antes das comidas principais. Entre as comidas, o consumo de froitas evita que merendemos outro tipo de alimentos que poderían ser menos saudables ou que acheguen máis calorías das que necesitamos.

O que causa un problema de sobrepeso é a relación que existe entre o tamaño das porcións que consumimos, a calidade nutricional dos alimentos que compoñen a nosa dieta e o nivel de actividade que temos durante o día. A regulación deste sistema, este triángulo, axuda a previr a deterioración da nosa saúde.

Os alimentos inxeridos nunha comida mestúranse no estómago, sen importar se tomamos a froita antes ou despois. A froita mestúrase co resto dos alimentos. A dixestión é un proceso global e simultáneo. A fermentación dos restos da froita sucede no intestino grazas á acción das bacterias responsables da súa dixestión.

As persoas co estómago máis sensible ou delicado si poden ter dixestións pesadas ou certo malestar cando toman a froita durante as comidas (ben antes ou ben de sobremesa). A este grupo de persoas si se lles recomenda tomala entre horas, xa que o malestar non se debe polo consumo específico de froita.

É certo que a absorción dos nutrientes da froita non é tan rápida cando se toma con outros alimentos, como o sería se se consumise soa, pero tomándoa soa, as persoas susceptibles poderían xerar gases intestinais pola fermentación dos seus residuos a nivel intestinal, situación que se evita utilizando a froita como acompañante doutras comidas.

É diferente dicir que, cando se toma a froita entre horas, sen compañía de ningún outro alimento, se poden absorber mellor algunhas vitaminas que, en compañía doutras substancias, poderían non absorberse.

Non hai evidencia científica que indique que mesturar froitas doces e ácidas, ou calquera outra variedade, interfira na dixestión ou na absorción dos nutrientes.

Cando preparemos unha macedonia ou toremos a froita para a súa consumición, é preferible tomala canto antes para evitar o seu escurecemento, produto da oxidación do alimento ao expoñela ao aire.

Este mito ten a súa orixe nunha verdade: O consumo de auga en grandes cantidades, despois de comer dilúe os ácidos estomacais que están en pleno proceso dixestivo, o que provoca unha dixestión máis longa e "pesada". Nalgúns casos asóciase ese consumo de auga co consumo de froitas como o melón ou a sandía (de alto contido en auga) despois da cea. Teríase que inxerir unha gran cantidade de froita para producir ese efecto por si soa.