A introdución precoz de leite de vaca ou de cabra no primeiro ano de vida supón importantes riscos nutricionais.
Principais riscos alimentarios da alimentación dun neno:
Ferro
O déficit de ferro é unha das formas de malnutrición predominantes nos nenos lactantes e menores de 3 anos, sobre todo entre o 6º e o 24 mes de vida, o que pode ter consecuencias negativas no desenvolvemento cognitivo e psicomotor, repercutindo na aprendizaxe.
Por iso é recomendable unha contribución adecuada de ferro á muller embarazada e lactante.
Durante os primeiros meses de vida, a lactancia materna debido
á alta biodisponibilidad do ferro favorece un status axeitado de
ferro no lactante. Nos lactantes alimentadas con leite de fórmula,
esta debe ser enriquecida en ferro. A partir do 2º semestre de vida debe
iniciarse unha contribución de alimentos ricos en ferro e vitamina C
para favorecer a súa absorción. Debe pospoñerse ata despois do
primeiro ano a introdución na alimentación do leite de vaca, pois
aumenta o risco de deficiencia de ferro. Por recomendación
pediátrica pode ser aconsellable unha achega farmacolóxica de ferro.
Iodo
A deficiencia de iodo nos primeiros anos de vida afecta ao desenvolvemento do sistema nervioso e óseo. Por todo iso,
faise imprescindible unha inxestión axeitada de iodo para cubrir a
demanda del neste período crítico da vida. Non obstante, tamén se
debe poñer atención a que a inxestión de iodo debe ser a axeitada
durante todo o ciclo vital e, moi especialmente, no caso da muller
embarazada e aleitando, xa que a súa inxestión debe cubrir as demandas
da nai, pero tamén do feto ou do lactante.
Alertas
- A introdución precoz de leite de vaca desnatada ou
rebaixada ou de cabra, así como de axudas vexetarianas supón
importantes riscos nutricionais no primeiro ano de vida. No
primeiro caso por sobrecarga renal de solutos e deficiencia de
micronutrientes e no segundo, por deficiencia de enerxía e de macro
e micronutrientes, indispensables, para un axeitado crecemento e
desenvolvemento.
- Os alimentos que se deben introducir máis tardiamente son
os máis alerxénicos, aínda que este feito non signifique un menor
risco de desenrolar alerxia. A maior frecuencia de sensibilizacións
preséntanse ao ovo, leite de vaca, pescado e froitos secos.
- Os froitos secos polo seu risco de producir atragoamento
non se deben introducir ata despois dos 5 anos.
- Non se debe dar alimentos procesados ricos en enerxía,
graxa, especialmente saturada e trans, sal ou azucre ós nenos de
esta idade. Isto débese ter moi en conta xa que os últimos estudos
poñen en evidencia a introdución de determinados sobremesas,
xeados, doce, bebidas azucradas moi frecuentemente nos últimos
meses do primeiro ano de vida.
Consecuencias da introdución precoz da alimentación complementaria
A introdución precoz da alimentación complementaria pode
orixinar consecuencias negativas para a saúde a curto, medio e
longo prazo, xa que supón:
- Un risco de interferencia coa lactación materna.
- Un risco de mala coordinación oral motora.
- Un risco de sobrecarga para os riles.
- Un risco de alerxia e intolerancia alimentaria.
- Un risco de infección gastrointestinal por contaminación.
- Un risco de alteración da regulación do apetito.
- Un risco de desenvolvemento de carie dental e enfermidades
dexenerativas do adulto, como sobrepeso e obesidade,
hipercolesterolemia, hipertensión, diabete, etc.